دتایل اجرایی ژاکت فی (مقاوم سازی ستون بتنی) اتوکد dwg

دتایل اجرایی ژاکت فی (مقاوم سازی ستون بتنی) اتوکد dwg

در اینجا جزئیات اجرایی کمیاب از نحوه اجرا و نقشه های مقاوم سازی ستون بتنی با ژاکت فولادی را می توانید دانلود کنید.

نقشه های دانلودی در فرمت فایل اتوکد dwg و قابل ویرایش هستند.

شامل : دانلود دتایل اجرایی مقاوم سازی ستون بتنی با ژاکت فی

نحوه اتصال بولت ها به ستون بتنی در مقاوم سازی با ژاکت فی

نحوه اتصال ژاکت فی به فونداسیون

نحوه اجرای ژاکت فی در سقف

(فرمت فایل مربوطه dwg ( فایل اتوکد ) است)

توضیحات بیشتر:

ژاکت فولادی (فی) یا همان Steel Jacket چیست؟!

استفاده از ژاکت فی ( ژاکت فولادی - Steel Jacket ) روشی مناسب برای مقاوم سازی ساختمانهای بتنی بوده ضمن افزایش مقاومت و شکل پذیری اعضای این نوع سازه ها وزن قابل ملاحظه ای را نیز به ساختمان اضافه نمی نماید. در این روش ورق های فی در محل آسیب پذیر ساختمان بر روی سطح بتنی عضو قرار گرفته و توسط بولت به عضو مربوطه متصل می‌گردد.

مقاوم سازی با ژاکت فی بر حسب مورد می تواند به صورت دورپیچ، نواری و یا موضعی باشد.

در مواردی که اتصال تیرها و ستونهای ساختمان بتنی ضوابط شکل پذیری از جمله فاصله بین خاموت ها را رعایت نمی کنند ورق ها پیرامون تیروستون قرار گرفته و با جوشکاری به یکدیگر متصل می گردند. همچنین این ورق ها باید با بولت به تیرها و ستونها وصل گردند تا بتوانند در تحمل لنگرهای خمشی و نیروهای برشی ایجاد شده در اتصال مشارکت نمایند. ورق های فی پیرامونی به علاوه با ایجاد محصور شدگی در محل اتصال تیرها و ستونها خرد شدگی بتن را به تاخیر انداخته و باعث افزایش مقاومت فشاری آن می گردند.

همچنین برای مقاوم سازی ستون های ضعیف سازه که فاقد آرماتورهای عرضی و یا طولی کافی می باشنداستفاده از ژاکت فی مرسوم است. برای این کار نیز مشابه قبل ورق های فی در اطراف ستون قرار گرفته و توسط بولت به ستون متصل می گردند. این ورق ها همچنین در بالا و پایین ستون باید به نحو مناسبی به تیرها و فونداسیون متصل گردند. استفاده از ژاکت فی برای مقاوم سازی ستون ها ضمن افزایش مقاومت برشی و خمشی ستون با ایجاد تنش محصورشدگی مقاومت فشاری بتن را نیز افزایش داده و همچنین از کمانش آرماتورهای طولی جلوگیری می نماید.

برای این که نیروی برشی بتواند بین عضو بتنی و ورق فی منتقل گردد باید اتصال مناسب بین آن دو برقرار گردد. روش مرسوم برای ایجاد این اتصال آن است که قبل از نصب ورق ها سوراخ هایی در عضو بتنی و ورق های فی ایجاد شده، سپس ورق ها بر روی عضو قرار گرفته و بولت ها داخل سوراخ نصب می گردند، سپس فضای باقی مانده داخل سوراخ توسط اپوکسی پر می گردد.

به طور کلی می‌توان کاربرد روش مقاوم سازی با ژاکت فولادی را در موارد زیر دسته بندی کرد:

• محصور سازی بتن
• افزایش مقاومت برشی عضو
• افزایش مقاومت خمشی عضو
• افزایش سختی جانبی سازه (تا حدودی)

 از جمله مزیت های این روش عبارتند از:

• امکان اصلاح اغلب مشکلات سازه ای در قابهای بتنی
• عدم نیاز به قالب بندی برخلاف روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی
• سرعت اجرای بیشتر نسبت به ژاکت بتنی
• گزینه مناسب برای محصول کردن بتن در ستونها
• ایجاد مشکل برای معماری در این روش نسبت به ژاکت بتنی کمتر است

معایب این روش نیز عبارتند از:

• نیاز به اجرای پوشش های ضد حریق در سازه های مهم که منجر به افزایش هزینه ها می شود.
• زمان زیاد اجرا و عملیات متعدد کاشت آرماتور و جوشکاری در صورت نیاز به افزایش مقاومت خمشی و برشی
• این روش هزینه بسیار بالایی دارد.
• نیاز به عملیات تزریق و حجم زیاد گروت
• اجرای این روش بسیار دشوار است و امکان اصلاح بعضی از اتصالات در قاب ها بعضاً غیر ممکن است.